Franke

Informacje ogólne

SCM Franke położone jest na pustyni Atakama, na południu prowincji Antofagasta, w regionie Taltal w Chile, w dystrykcie Altamira, w odległości 75 km na północ od miejscowości Diego de Almagro.

Obszary koncesyjne przynależące do SCM Franke, w tym San Guillermo, Franke i Pelusa (z obszarami China oraz China Sur) położone są na wysokości około 1730 m n.p.m. w promieniu ok. 9 km odległości od budynków administracji kopalni i infrastruktury zakładu SX/EW.

Historia

Wydobycie rudy miedzi ze złoża Franke ma blisko 100-letnią historię. Pierwotnie zajmowali się tym niezależni górnicy zwani "pirquineros”, prowadząc przez lata niekontrolowane wydobycie płytko zalegających partii złoża. W drugiej połowie ubiegłego wieku złoże było rozpoznawane przez wiele firm, ale wydobycie rozpoczęto dopiero w 2009 roku.

KGHM Polska Miedź SA nabyła w całości kopalnię Franke wraz z przejęciem firmy Quadra FNX w 2012 roku.

Produkcja

Wydobycie rudy miedzi z kopalni Franke odbywa się konwencjonalnymi metodami typowymi dla kopalń odkrywkowych metali, tj. urabiania skał za pomocą materiałów wybuchowych i transportu urobku z wykorzystaniem wozów odstawczych.

Urobek poddawany jest procesom kruszenia i aglomeracji, a następnie ługowaniu na hałdzie z użyciem roztworu kwasu siarkowego. Otrzymany po ługowaniu roztwór wzbogacony w miedź, kierowany jest do węzła ekstrakcji (SX) i elektrowydzielania (EW) w celu produkcji wysokiej jakości katod miedzi – finalnego produktu procesu.

Geologia

Jednostki geologiczne występujące w obszarze  odpowiadają sekwencji wulkaniczno-osadowej zdeponowanej w basenach tektonicznych. Dominują lawy o składzie andezytowym i bazaltowym, a także morskie i kontynentalne sekwencje skał osadowych. Wśród lokalnych intruzji magmowych wyróżnić można dioryty, monzonity i granodioryty, a także liczne dajki andezytowe.

Procesy przeobrażeń skał są bardzo zmienne i nie obejmują dużych obszarów. Lokalnie to kombinacja wzbogacenia w krzemionkę, węglany i sód, o różnym stopniu udziału i intensywności. Powszechnie występuje chlorytyzacja, a w głębszych partiach i epidotyzacja, skał.

Niekiedy skały objęte są regionalnym metamorfizmem i zmianami hydrotermalnymi.

W obszarach Franke i San Guillermo okruszcowanie miedzią ma charakter typu „manto” , gdzie litologia jest głównym czynnikiem kontrolującym przestrzenne rozmieszczenie minerałów użytecznych. W przypadku południowych obszarów koncesji Pelusa, w tym złoża China Sur uruchomionego do eksploatacji w 2020 r., pierwotna mineralizacja siarczkowa związana jest ze strukturalnie kontrolowanymi żyłami, sztokwerkiem i hydrotermalną brekcją tlenków żelaza i miedzi. Główna struktura tektoniczna odpowiedzialna za doprowadzenie mineralizacji została rozpoznana na długości 750 m o azymucie 340°.

Do głównych minerałów tlenkowych w złożach należy zaliczyć atakamit i chryzokolę. Wśród minerałów siarczkowych, we wschodnich obszarach koncesyjnych dominuje chalkozyn z współwystępującym srebrem, z kolei w rejonie koncesji Pelusa przeważają pierwotne siarczki miedzi (głównie chalkopiryt, z podrzędnym bornitem oraz miejscowo współwystępującym kowelinem i chalkozynem).

Eksploracja

Kampanie eksploracyjne  prowadzone są nieprzerwanie od 2010 roku i służą zarówno zwiększaniu rozpoznania już zidentyfikowanych ciał złożowych, jak i poszukiwaniu nowych obszarów występowania tlenków miedzi w celu zapewniania dostaw rudy do zakładu przeróbczego.

W ostatnich latach uwagę zwracają rozpoznane  zasoby złóż siarczkowej rudy miedzi, ze znaczącą zawartością srebra w obszarach Franke i San Guillermo, bezpośrednio graniczących z sąsiednią kopalnią głębinową. Ruda siarczkowa z dominującym udziałem pierwotnych siarczków miedzi rozpoznana została również w obszarach wschodnich, w rejonie koncesji Pelusa. 

W portfelu koncesji SCM Franke nadal pozostają obszary przeznaczone do kolejnych kampanii eksploracyjnych w kierunku poszukiwania nowych i rozpoznawania już zidentyfikowanych złóż rudy tlenkowej i siarczkowej.

Trwające badania i prace nad dokumentem PEA (preliminary economic assesment) ukierunkowane są również na rozpatrzenie wykorzystania rudy siarczkowej zarówno przy użyciu istniejącej infrastruktury SX-EW, jak i oszacowania możliwości wdrożenia instalacji do flotacji.